گوشی پزشکی یا استتوسکوپ :

یکی از لوازم و ادواتی که از سال ۱۸۱۶ میلادی تاکنون جهت امور پزشکی و معیانه مورد استفاده قرار می‌گیرد، گوشی پزشکی (استتوسکوپ) نام دارد. در این گوشی ها به مرور زمان سیستم های پیشرفته تری به کار برده شده است. به این ترتیب پزشکان به راحتی از آنها جهت تشخیص بیماری های قلبی و ریوی استفاده کنند. و همین امر باعث خاص شدن و تمایز این وسیله نسبت به دیگر وسایل پزشکی شده است. به شکلی که همیشه گوشی پزشکی یا استتوسکوپ پایه ثابت تمام لوگو ها و نماد های پزشکی بوده است.

تجهیزات پزشکی به دلیل تنوع بسیاری که دارند به پزشکان کمک بسیاری می کنند که درمان بسیاری از بیماری ها را انجام دهند. بنابراین عدم وجود این لوازم کارایی پزشکان را تا حدود زیادی کاهش خواهد داد. از آنجایی که قدمت این وسیله پزشکی به دو قرن می رسد، در نتیجه کمتر کسی پیدا خواهد شد که اسم گوشی مخصوص پزشکی را نشنیده باشد. امروزه به این گوشی ها استتوسکوپ نیز می گویند.

این وسیله پزشکی به گونه ‌ای طراحی شده است که با قرار گیری روی اندام های بدن مانند قفسه سینه یا نبض بدن صدای ضربان قلب، خش خش ریه و تعداد نبض شنیده خواهد شد. به دلیل طراحی بسیار ساده این تجهیزات پزشکی هر فردی به راحتی قادر خواهید بود با تمرین نحوه استفاده از آن را آموزش ببیند.

در این گوشی دو لوله بسیار محکم پلاستیکی قرار داده شده که از طریق سایر اجزای دیگر در این وسیله صدا را به گوش پزشک می رسانند. گوشی های لاستیکی که در این دستگاه ‌ها تعبیه شده است سبب می شود که صدا را از لوله ها به سمت گوش هدایت می کند و از این طریق پزشک قادر خواهد بود اختلالات و بیماری های درونی افراد را تشخیص دهد.

بدون شک جهت درمان سرماخوردگی و انجام معاینات برای یک بار هم که شده به پزشک مراجعه کرده اید. اولین اقدامی که پزشک جهت معاینه شما انجام می دهد، گوش کردن به صدای ریه و ضربان قلب است. با استفاده از گوشی پزشکی (استتوسکوپ) و کشیدن نفس های عمیق، پزشک متوجه پیشرفت بیماری شما خواهد شد و جهت انجام معاینات دقیق تر آزمایشات بیشتری را برای شما خواهد نوشت. در واقع هر صدایی که در درون اندام های داخلی شما اتفاق می‌افتد از طریق گوشی ‌های پزشکی به راحتی قابل شنیدن است و پزشک بر این اساس مشکلات داخلی را تشخیص می دهد.

اجزای گوشی پزشکی (استتوسکوپ) :

گوشی های پزشکی دارای طراحی ساده هستند و در حالت کلی از چهار جز تشکیل شده اند. که در ادامه آنها را بیان می کنیم.

هدست گوشی

هدست به قسمتی از این گوشی ‌ها گفته می‌شود که در داخل گوش قرار می‌گیرد و از این طریق صداها را به گوش پزشک می رساند. در واقع این قسمت از گوشی های پزشکی را با متریال لاستیک بسیار نرم و انعطاف پذیری تولید می کنند تا در زمان وارد شدن در گوش پزشکان آسیبی به نواحی داخلی گوش آنها نرسانند. همچنین این هدست ها باید به گونه ای طراحی شوند که در داخل گوش تکان نخورند به گونه ای که هیچ صدایی از خارج قابل شنیدن نباشد.

سر مخصوص گوشی

سر گوشی به صورت مخروط طراحی می شود و در زمان تولید آن از فلز آلومینیوم و استیل استفاده می کنند. این بخش دارای یک فضای تو خالی است و از این طریق صدا با شدت بیشتری به داخل گوشی منتقل خواهد شد. این فلزات دارای وزن مناسبی هستند. بنابراین در زمان استفاده آسیبی را به پزشک وارد نخواهند کرد. با این حال استحکام و مقاومت آنها در برابر ضربه و فشار بسیار بالا است.

تیوب­ ها

اجزای دیگری که در گوشی های پزشکی وجود دارد، تیوب‌ ها هستند که به قسمت سر گوشی متصل می شوند. این اجزا را با متریال pvc تولید می کنند که صدا به راحتی از آنها به گوشی منتقل می شود. همچنین این متریال در سبک شدن گوشی پزشکی (استتوسکوپ) نقش بسیاری دارد و به دلیل ویژگی‌ های منحصر به فرد خود مانند انعطاف پذیری بالا و کیفیت مطلوب یکی از بهترین متریال ها جهت ساخت تیوب ها به شمار می روند. یکی دیگر از قسمت هایی که معمولا اسم پزشک بر روی آن ها حکاکی و چاپ میشود تیوب است.

یکی از ویژگی‌ های بسیار مهمی که در تیوب گوشی ها بسیار مورد توجه است، طول آنها عنوان می شود. طول این تیوب ها باید به صورت استاندارد در نظر گرفته شوند؛ زیرا طول بیش از حد کوتاه معاینه را برای پزشک سخت خواهد کرد و طول های بیشتر از حد بلند نیز در رسیدن صدا به گوش پزشک و کیفیت آن تاثیر گذار خواهند بود. ضخامت تیوب ها به گونه ای است که صدا به راحتی از آن عبور کرده و هیچ گونه اختلالی در آن ایجاد نخواهد شد.

دیافراگم گوشی

دیافراگم گوشی به قسمتی از آن گفته می‌شود که در سر گوشی قرار می‌گیرد و پزشک با قرار دادن و فشار دادن آن روی سینه یا قلب بیمار صدای ضربان قلب را خواهد شنید. این قسمت یکی از مهم ترین قسمت های گوشی است که معمولا در تمامی موارد حکاکی استتوسکوپ، حک اسم دکتر بر روی این قسمت گوشی قرار میگیرد.

در سر گوشی پزشکی (استتوسکوپ) دو قسمت وجود دارد. سمتی که روی سینه بیمار قرار می‌گیرد به نام دیافراگم و سمت روبروی آن به نام بل نامیده می شود. دیافراگم جهت دریافت فرکانس های بالای داخلی به کار می رود در صورتی که از بل جهت شنیدن صداهای کم فرکانس استفاده خواهد شد.

برعکس دیافراگم، بل برای گوش دادن به صداهای کم فرکانس است. بنابراین دیافراگم یکی از اجزای بسیار حساس این گوشی ها عنوان می شود که دارای لبه های فلزی بسیار محکم و مقاوم است. این ویژگی سبب می ‌شود که فشردن آن روی قفسه سینه به درستی انجام شود. بنابراین صدا به راحتی به گوش پزشک نخواهد رسید.

در مراکز درمانی، مطب شخصی پزشکان، بیمارستان ها، درمانگاه ها، کلینیک های درمانی و بهداشتی، خانه سالمندان و  بسیاری از مکان های دیگر درمانی پزشک از گوشی پزشکی (استتوسکوپ) برای معاینات اولیه بیماران استفاده می‌ کنند.

در نتیجه این متن باید بگوییم که گوشی پزشکی (استتوسکوپ) یکی از تجهیزات بسیار قدیمی است که تاکنون تغییرات بسیاری را به خود دیده است و امروزه انواع متنوعی از آن تولید می ‌شود که هر کدام از آنها ویژگی های منحصر به فردی دارند. در حالت کلی همه این تجهیزات ۴ بخش مهم به نام هدست، سر گوشی، دیافراگم و تیوب دارند که از این طریق صدای اندام داخلی راحت تر به گوش پزشک خواهد رسید و معاینه دقیق‌ تری را انجام خواهد داد.

حکاکی گوشی پزشکی :

گوشی پزشکی یا استتسکوپ معمولا در مراکز درمانی به دلیل ازدحام جمعیت و تعدد پزشک امکان جابجایی دارند. از آنجایی که این امر برای پزشکان نامطلوب بوده برای حک اسم روی گوشی پزشکی به حکاکی لیزر رو آورده اند. در مراکز درمانی به دلیل بالا بودن سطح آلودگی، لوازم مدام در حال شستشو و ضدعفونی میباشد. با توجه به آنکه مواد ضدعفونی کننده معمولا حلال رنگ هستند برای این کار اصلا روش های چاپی به شما پیشنهاد نمیشود چرا که به راحتی با شستشو پاک شده و از بین میرود. از این رو برای حک اسم بر روی لوازم و اداوات پزشکی همچنین گوشی پزشکی یا استتسکوپ باید از حکاکی لیزر گوشی پزشکی استفاده کرد که به صورت مادام العمر و مقاوم در برابر شوینده ها و مواد ضدعفونی کننده باشد. این در حالی است که اگر شما برای زدن اسم دکتر و یا اسم بیمارستان بر روی گوشی پزشکی یا استتسکوپ از چاپ استفاده کنید نهایتا ظرف مدت چند روز این چاپ از بین رفته و پاک میشود.

برای حک گوشی پزشکی (استتسکوپ) هیچ محدودیتی در شکل گوشی، مارک گوشی پزشکی، سایز، نوع گوشی و مکان حکاکی وجود ندارد. به این معنی که هر مدلی از گوشی پزشکی که داشته باشید و هر کجای آن که بخواهید میتوانیم نام پزشک و دکتر را بر روی آن حکاکی کنیم. گوشی استتسکوپ از قبیل لیتمن، میکرولایف و … تماما قابلیت حکاکی لیزری اسم را دارند.